آهای فلانی . . .

به زخم هایم خیره نشو ! خودم می دانم عمیقند . . .

با نگاهت به آتش میکشی وفاداریم را !

مگر تنها ندیده ای ؟؟؟

در کودکی...

در کدام بازی راهت ندادند...

که امروز....

تشنه بازی دادن مردمی...!

آهای فلانی . . . به زخم هایم خیره نشو ! خودم می دانم عمیقند . . . با نگاهت به آتش میکشی وفاداریم را !

مگر تنها ندیده ای ؟؟؟

یک روز می رسد...

یک ملافه سفید پایان می دهد...

به من...

به شیطنت هایم...

به بازیگوشی هایم...

به خنده های بلندم...

روزی که همه با دیدن عکسم

بغض می کنند و می گویند:

دیوانه دلمان برای مسخره بازی هایت تنگ شده...